Ο σχεδιασμός της συγκεκριμένης κατοικίας βασίστηκε κυρίως στη δημιουργία ενός πυρήνα, που θα διαχωρίζει την κατοικία από το χώρο στάθμευσης, αλλά ταυτόχρονα θα επιτρέπει την επικοινωνία τους. Ο πυρήνας αυτός σχεδιάστηκε ως ένας γυάλινος χώρος ανάμεσα στις δύο χρήσεις, μέσω του οποίου μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση στο υπόγειο και στη μπαζωμένη βεράντα, χωρίς να εισέλθει στους άλλους χώρους. Οι δύο χώροι αποτελούν δύο διαφορετικούς όγκους, με ίδια όμως υλικά και χρωματισμούς και με τη διαφορά ότι, στην κατοικία προστέθηκε ένας λίθινος όγκος σε διαφορετικό επίπεδο, για την υποδοχή του καθιστικού.