Κύρια επιθυμία ήταν το κτήριο να αποτελείται από δύο διώροφες μεζονέτες, λειτουργικά ανεξάρτητες μεταξύ τους. Επομένως, βάσει αυτής δημιουργήθηκαν δύο όγκοι σε επαφή, αλλά οπτικά διακριτοί. Λόγω του μικρού και στενόμακρου οικοπέδου, το κτήριο χωροθετείται κεντρικά. Η μία διώροφη κατοικία εκ των δύο είναι σε επαφή με τα δύο όρια, διαχωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον ακάλυπτο χώρο. Οι κατοικίες χρησιμοποιούν τον ίδιο διάδρομο κυκλοφορίας για είσοδο στο οικόπεδο και παράλληλα δημιουργούνται δύο ανεξάρτητες αυλές, μία για κάθε κατοικία. Η τοποθέτηση αυτή βοηθάει επίσης, στην εκμετάλλευση του σωστού προσανατολισμού από όλους τους κύριους χώρους. Τέλος, οι λίθινοι τοίχοι που υπάρχουν τμηματικά στις όψεις, αποτελούν ανακύκλωση της πέτρας της παλαιάς κατοικίας που κατεδαφίστηκε.